Een ervaring opgedaan op ER (spoed) vandaag die ik jullie niet wil onthouden. Het zette mij tot nadenken, hopelijk jullie ook.
Tegen het einde van de middag werd een vrouw in allerijl door haar familie op de dichtsbijzijnde brancard in ER geworpen. Onmiddelijk werd Code 777 omgeroepen in het ziekenhuis. Teken voor alle Clerks en Interns om onmiddelijk naar de vermeldde plaats te komen om er CPR (reanimatie) te starten. Ik sta momenteel op ER en stond dus op de eerste lijn. In een mum van tijd lopen er 50 clerks en interns binnen.
Reanimatie wordt gestart, IV-leidingen gestoken, intubatie... Na 10 minuten was het duidelijk dat het hopeloos was, toch wordt er nog besloten om te shocken.
Na 20 minuten werden de gordijnen rond het bed gesloten. De familie staat te krijsen op de gang.
Om het plaatje volledig te maken. 't Was een 40-jarige dame die 5 dagen ervoor bevallen was van een kind. Ze woonde in een bergdorp en voelde deze namiddag een stekende pijn in de borstkas en is dan ineengestoken. De familie heeft ze onmiddelijk in de wagen gelegd en naar de dichtsbijzijnde plaats voor medische zorgen gevoerd. Dat is het ziekenhuis in Baguio.
Ze hebben 40 minuten gereden...
Geen MUG-helikopter, geen ambulance, geen huisarts, geen automatisch CPR-toestel. Allemaal niet mogelijk als de overheid minder dan 1% van de belastingen in gezondheidszorg steekt.
Denk daar maar eens over na, beste lezer, terwijl je op je bureaustoel voor je pc zit. Terwijl onder je in leidingen drinkbaar water loopt, de vuilnisman je rommel wekelijks meeneemt en ergens in het land een arts en een verpleegkundige zich met zwaailichten naar iemand reppen die om hulp geroepen heeft...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
tof om te horen en te kunnen volgen hoe het je daar vergaat in de verre Filipijnen. Het lijkt een hele ervaring. Leuke foto's en commentaar: proficiat! We volgen je (jullie) zo op de voet. Je moet die meiden in de Filippijnen ook maar eens aanporren om wat meer te vertellen aan het thuisfront! veel plezier en groetjes
BeantwoordenVerwijderenMM
Hej Lieven (en co)!
BeantwoordenVerwijderenIk volg alle verhalen op de voet en lievens sappige vertelstijl maakt het des te leuker om alle verhalen aandachtig te lezen! Houden zo, al die pittige details!
Ook fijn dat er dat foto's bijzitten, dat maakt het nog makkelijker om ons alles voor te stellen.
Als ik het zo hoor, gaat lieven zijn slanke leest verliezen na drie maand filipijnen, het lijkt wel alsof je daar de helft van de tijd aan het schransen bent :). Lieven, bij terugkomst verwacht ik dus een 'filipijnse avond' met alle specialiteiten (maar laat ze misschien door iemand anders klaarmaken ;)).
Het spoed-verhaal is uiteraard iets wat ons met onze normen rillingen bezorgt en weer wat meer stof tot nadenken geeft. Je kan er zoveel over zeggen, maar uiteindelijk komt het er gewoon op neer dat het puur 'balen' is als je zoiets meemaakt, ik weet hoe het voelt...
Ik kijk in elk geval al uit naar het volgende verslag!
Groetjes, Eva